Kolonisatie & Ontstaan NYC

De eerste Britse kolonisten

De Engelsen begonnen zich aan het eind van de 16e eeuw te vestigen in Zuid-Amerika en de Caraïben. Het gevolg hiervan was dat ze ook in Noord-Amerika een groot aantal kolonies bemachtigden. De Engelsen voeren naar Amerika met het vooruitzicht dat zij er vruchtbaar en goedkoop land zouden verwerven. Over het algemeen wordt Virginia de eerste Britse kolonie in Noord-Amerika genoemd, maar in feite was Roanoke Island, ook wel “the Lost Colony” (de verloren kolonie) genoemd, gesticht in 1885, de eerste kolonie. De bijnaam van deze kolonie verklaart dan ook meteen waarom deze kolonie vaak achterwege gelaten wordt.

1585 Roanoke Island

De Britse Sir Walter Raleigh verkreeg in 1584 toestemming van Koningin Elisabeth om in Amerika gebieden te gaan verkennen om daar mogelijk een kolonie te stichten en kreeg de eigendomsrechten over alle gebieden die ontdekt werden. Raleigh wilde de gehele oostelijke kustlijn bezoeken en deze Virginia noemen, ter ere van de Virgin Queen Elizabeth I. Hij stuurde twee schepen om het gebied te onderzoeken. Philip Amadas en Arthur Barlow bezochten de gebieden rond Pamlico Sound en waren hier erg van onder de indruk. Ze stelden voor om op het eiland Croatoan, oftewel Roanoke , een kolonie te maken. In 1585 werd de neef van Raleigh, Richard Grenville, samen met 107 kolonisten naar het tegenwoordige Roanoke gestuurd. De tocht werd begeleid door Ralph Lane. Het schip de Tiger vertrok op 9 april 1885. De reis verliep moeizaam door het aggressieve leiderschap van Grenville. Eind juni kwam het schip aan in Wococon in Norh Carolina. Op Roanoke Island werd de Britse kolonie gesticht en terwijl Richard Grenville terug naar Engeland voer, werd Ralph Lane als gouverneur achter gelaten om samen met de 107 kolonisten de omgeving te verkennen. Een heel groot gebied werd verkend, een fort werd gebouwd en Lane verkende als eerste Albermarle Sound. Er werd contact gelegd met Indianen, maar deze werden slecht behandeld door de kolonisten. Lane en het opperhoofd van de lokale stam, Wingina, konden niet goed overweg. Wingina wilde samen met andere stammen een aanval op de kolonie doen, maar toen Lane hier achter kwam, liet hij Wingina in 1586 doden. De Engelse piraat, kaper, ontdekkingsreiziger en vice-admiraal Sir Francis Drake landde op het eiland met verse voorraden. Maar er was te weinig belang bij de kolonisten om op de eiland te blijven, en dus vertrok de meerderheid terug naar Engeland. 15 kolonisten bleven achter.

In 1587 kwam John White samen met een nieuwe groep kolonisten aan bij de kolonie. Maar de 15 overgebleven kolonisten waren nergens meer te bekennen en ze bleken te zijn gedood door de lokale bewoners. De nieuwe kolonisten moesten het fort weer opbouwen. In 1588 probeerde White opnieuw naar Roanoke te varen, maar hij werd aangevallen door een Frans schip en was gedwongen terug te keren naar Engeland. In 1590 probeerde hij opnieuw de kolonie te bezoeken, maar de kolonisten waren weer nergens te bekennen. Door slecht weer moest hij weer vertrekken naar Engeland en dus kon hij ook niet uitgebreid naar ze zoeken. Wat er met de verloren kolonie en de kolonisten is gebeurd, is niet duidelijk. Wel stond er “CROATON” in een boom gekerfd. Hieruit zouden we kunnen opmaken dat de kolonisten zich hebben aangesloten bij de lokale bewoners en Roanoke hebben verlaten.

1607 Virginia

In mei 1607 werd alsnog onder leiding van John Smith de kolonie Virginia gesticht. De kolonie werd inderdaad vernoemd naar hun “Virgin Queen”. Het gebied zou aanvankelijk groter zijn geweest dan dat het uiteindelijk was, aangezien Sir Releigh toentertijd (1884) een onwijs groot gebied had geëxploreerd. 120 personen kwamen in 1607 aan bij de James River en de Virginia Company stichtte Jamestown in opdracht van koning James I. Dit is de oudste nederzetting van de Britse kolonisten in Noord-Amerika die nog steeds bestaat. De vestiging werd omgeven door muren om Indianen buiten te houden. Veel boeren trokken naar Virginia, want in Engeland was nieuwe landbouwgrond erg schaars. Het was zwaar voor de kolonisten om in Virginia te leven. De kolonie werd bijna ten val gebracht door vele aanvallen van Indianen, honger en ziekten maar in 1610 kwam een groep van 300 nieuwe kolonisten aan in Virginia met nieuwe voorraden, en dus is Virginia blijven bestaan.

Het was lastig voor de kolonisten om in Virginia te leven omdat ze oorspronkelijk zelf niets bezaten. Ze waren in dienst van de Virginia Company. Wel viel er veel tabak te verbouwen. De indianen verbouwden hun eigen verbak, maar de kolonisten vonden dit tabak maar niets. Toen John Rolfe, een van de eerste kolonisten, in 1613 tabakzaad importeerde uit West-Indië en deze kruiste met het lokale tabak, werd een hele goede kwaliteit tabak gecreëerd die in een mum van tijd heel populair raakte in Engeland. En zo nam de welvaart van Virginia steeds meer toe.

Er werden in een relatief korte tijd vele kolonies gesticht of overgenomen door de Engelsen. Hieronder staan de Britse kolonies die gesticht of veroverd zijn in Noord-Amerika op een rijtje.

De eerste Spaanse kolonisten

De Europeanen vestigden zich tussen 1562 en 1581 in Florida. Dit leverde een heftige strijd op tussen de Fransen en de Spanjaarden, aangezien beiden zich daar wilde vestigen. Toch werd deze strijd gewonnen door de Spanjaarden en deze stichtten in 1567 St. Augustine. De Spanjaarden vestigden zich in de 17e eeuw in definitief Nieuw-Mexico.

De eerste Franse kolonisten

In 1524 stuurde de Franse koning Francis I de Italiaanse Giovanni Da Verrazano naar Noord-Amerika om een route tussen Florida en Newfoundland naar de Stille Oceaan te vinden. Hoewel hij er niet in slaagde om die route te vinden was Verranzano de eerste Europeaan die zo veel van de Atlantische kust heeft verkend. In 1534 stuurde koning Francis Jacques Cartier op reis om de kust van Newfoundland en de St. Lawrence rivier te

verkennen. Cartier maakte in totaal drie reizen. De derde reis had als doel om het Koningrijk van Sequenay te vinden en om een permanente basis langs de St. Lawrence rivier te vestigen. Cartier vestigde een fort bij het hedendaagse Cap-Rouge in Quebec. Op zeven september verliet Cartier zijn fort om op zoek te gaan naar Seguenay. Vanwege noodweer was hij niet in staat de Ottawa rivier te verkennen.

Toen Cartier terug kwam bij zijn fort kwam hij er achter dat de kolonie moeite had om te overleven. Door een zware winter werd Cartier ervan overtuigd dat hij niet genoeg mankracht en middelen had om het fort te beschermen zodat hij op zoek kon naar Seguenay. Hierdoor vertrok hij in juni 1542 terug naar Frankrijk. Sieur de Roberval nam hierna het bevel over. Het volgende jaar was Charlesbourg Royal verlaten door ziektes, slecht weer en indianen die het fort aanvielen. De poging om deze kolonie te stichten was dus mislukt.

In 1562 deden de Fransen nog een poging om een kolonie te stichten in Noord-Amerika. Koning Charles IX stuurde Jean Ribault met een groep kolonisten om een kolonie te stichten in Noord-Amerika. Zij onderzochten de St. Johns rivier, wat nu Jacksonville in Florida is. Ze probeerden een kolonie op Parris Island in South Carolina op te richten maar dit mislukte. Ze keerden terug naar de St. Johns rivier en stichten hier op 22 juni 1564 Fort Caroline. Het fort had het het eerste jaar erg lastig totdat Ribault met versterking terug kwam. In 1565 stichten de Spanjaarden onder leiding van Pedro Menendez de Aviles de kolonie St. Augustine. Deze lag 60 kilometer van Fort Caroline vandaan en werd dus als een grote bedreiging gezien. Ribault probeerde de Spanjaarden hier weg te jagen maar door een hevige storm werd zijn hele vloot verwoest. Op 20 september 1565 ging Menendez met zijn troepen over het land richting Fort Caroline en verwoeste deze volledig. De meeste Franse kolonisten werden vermoord. Deze Spaanse overwinning maakte een einde aan de Fransen in dit gebied.

Na deze mislukte poging tot een kolonie begonnen de Fransen in Canada kolonies te stichten en creëerden New France (Nouvelle France).

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb