Net als in heel de USA wordt New York City bestuurd volgens de driemachten leer. Dat betekent dat je een uitvoerende macht, een  wetgevende machten en een rechtelijke macht heb. Zo verkom je dat de macht in handen van één iemand komt.

Uitvoerende macht  

De uitvoerende macht van New York City bestaat uit de burgemeester, de Public Advocate, de Comptroller en de vijf presidenten van de boroughs (stadsdelen). De stadsdelen zijn: The Bronx, Manhattan, Queens, Staten Island en Brooklyn.

Verder op in het werkstuk wordt meer verteld over de burgermeester.

De basis taak van ‘the public advocate’ is dat ze ervoor zorgen dat alle New Yorkers gebruik kunnen maken van alle diensten die de stad hun bied en dat burgers kunnen mee beslissen over het beleid van hun regering. De public advocate ook is een belangrijke deelnemer in het wetgevingsproces omdat hij vanuit zijn ambt lid is van alle instanties die de wetten maken. Ook heeft hij veel invloed op de stads planning, het geld, en het beheer van pension fondsen. Dus eigenlijk is de public advocate bedoeld als verbinding tussen het volk en de regering.

De New York City Comptroller is een onafhankelijk verkozen ambtenaar die ook wel de Chief Financial Officer van de stad New York wordt genoemd. Zijn functie is om de financiën van New York onder controle te houden door advies te tegen aan de burgemeester en de gemeenteraad.

De Comptroller geeft ook advies over het City programma en de activiteiten die de stad organiseert. Hij voert een fiscaal beleid, en heeft veel te zeggen over de financiële transacties. Bovendien beheerd hij het de New York City Pension Funds. Op zijn kantoor werken wel meer dan 700 professionele medewerkers. Deze werknemers zijn bijvoorbeeld accountants, advocaten, computer analisten, economen, ingenieurs, financiële en beleggingsanalisten.

De vijf presidenten van de boroughs vertegenwoordigen hun eigen stads deel.

De gemeente president is een vertegenwoordiger voor de gehele wijk en al de inwoners. Hij  vertegenwoordigt het stadsdeel en de belangen binnen de stedelijke overheid. Hij werkt met de burgemeester bij de voorbereiding van de jaarlijkse begroting voor de gemeenteraad.    

De president van de Bronx borough is Ruben Diaz Jr. Hij komt veel op voor de vrijheid en gelijkheid van de mensen. Hij is wereld beroemd geworden door zijn pleidooi over de burger- en mensen rechten.      

Manhattan’s president is Scot Stringer, die sinds hij in 2006 ‘de macht’ kreeg in Manhattan heeft hij er voor gezorgd dat het beter betaalbaar en leefbaar is voor iedereen.

Helen M. Marshall is de president van stadsdeel Queens en ze is de 18e president van de totale gemeente. Ze werd verkozen tot Queens Borough President in 2001 en werd herkozen in 2005.

Staten Island heeft als president James P. Molinaro, hij is de 14e Borough Staten Island president maar hij is de eerste die conservatief is. Hij is staat bekend als leider van de strijd voor Staten Island. Hij werkt nauw samen met ambtenaren van de stad en staat om het leven van de inwoners te ver  beteren in het stadsdeel.

Marty Markowitz, de president van Brooklyn is geboren en getogen is Crown Heights. Hij werd het eerst verkozen tot gemeentepresident in 2001 na dat hij 23 jaar een New Yorkse senator was. Zijn derde termijn als president van Brooklyn  begon in januari 2010.

Wetgevende macht
De New York City Council is de wetgevende macht van New York City. De gemeente raad heeft in totaal 51 leden. Die vertegenwoordigen de 51 gemeentes die verdeeld zijn over de 5 boroughs. De raad is er voor om de burgemeester te controleren. Dat versterk de kracht van het ‘mayor-council government- model’. Ze hebben als enige de verantwoordelijkheid om de begrotingen van de stad goed te keuren. De leden van de raad hebben een ambtstermijn die tot 3 keer verlengd kan worden. Als ze daarna weet toe willen treden moet er 4 jaar tussen zitten. De raadsleden worden om het 4 jaar gekozen.
Het hoofd van de City Council, wordt ook wel ‘the speaker’ genoemd. Christine Quinn ,een democraat, is the spreker van de raad. Ze heeft als taak dat ze de alles in de agenda plant en ze moet er ook voor zorgen dat de vergaderingen goed verlopen. Als de leden een wetsvoorstel willen indienen dat moeten ze dat ook bij de spreker doen.                               

De raad heeft 35 commissies, elk lid moet zich afvaardigen in een commissie. De vaste commissies vergaderen minsten 1 keer maand. The speaker, de leider van de meerderheid en de leider van de minderheid zijn allemaal ex offical (ambtsgebonden) leden van elke commissie.

Rechtgevende macht
De rechtgevende macht heeft verschillende niveaus. Amerika heeft namelijk regionale en federale rechtbanken, Federale hoven van appel en de Hoge Raad van de Verenigde Staten. De Hoge Raad het recht om alle bestuurszaken en wetten te toetsen aan de grondwet. Als een wet niet over een komt met de grondwet kan die wet vernietigd worden. Dat zie je in geen ander land. De president benoemd de rechters van de Hoge Raad, de rechters zijn de rest van hun leven verplicht de baan te houden.

De federale rechtbank behandelt alleen maar zaken zoals fraude, smokkel of ontvoeringen. Deze rechtbank heeft betrekking tot heel Amerika. Als je veroordeeld wordt moet je ook je straf uitzitten in de federale gevangenis.

Zaken die niet staatsgrens- overstijgend zijn worden gelijk door geschoven naar de regionale rechtbank dat is de recht bank van een staat.